V posledním týdnu měsíce května navštíví poprvé Českou republiku významný japonský vědec Dr. Masaru Emoto, který se celoživotně věnuje výzkumu vody. Přijměte srdečné pozvání na jeho přednášku v rámci Veletrhu ESOTERIKA, BIOSTYL a ECOWORLD ve dnech 22.-24. 5. 2009, na Výstavišti v Praze Holešovicích a také na jeho zajímavý dvoudenní seminář “Skrytá
Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language. Jeden z najsłynniejszych eksperymentów, który sugeruje, że woda posiada zdolność do magazynowania informacji, a w tym posiadania uczuć i świadomości. Eksperyment ten jest bardzo znany, wspominaliśmy o nim już w jednym z artykułów. Wszystko z inicjatywy Masaru Emoto. Japońskiego naukowca, który poświęcił swoje życie by badać tajemnice wody. Powstały nawet liczne książki, które także pojawiły się w Polsce. Między innymi „Woda. Obraz Energii Życia”. Pierwsze eksperymenty z wodą polegały na zamrażanie ich w temperaturze do -5 stopni Celcjusza, a następnie dalszej analizie kryształów pod mikroskopem. Okazało się, że kryształy różniły się od siebie. Inaczej wyglądały te pochodzące z czystej źródlanej wody, a inaczej z wody zanieczyszczone. Mało tego, dodatkowo okazało się, że ich struktura różniła się też w zależności od tego, jakim działaniom były poddane. Dokładni chodzi między innymi o słowo mówione i dźwięki. Woda, która była poddawana tzw. „pozytywnym” emocją, do której mówiło się dobre słowa takie jak „Kocham Cię”, mądrość, anioł czy grzeczność tworzyła idealne kryształy, takie jak z najczystszej wody. W sytuacji, gdy padały jednak słowa „negatywne”, takie jak nienawiść, złość, wojna czy nienawidzę Cię – stawały się rozlane, niewyraźne i niepełne. Ten eksperyment odtworzyło wielu internatów i jakie było zdziwienie, gdy okazało się, że faktycznie to działa. Jak wykonać eksperyment z wodą i ryżem? Na początek potrzebne są dwie paczki ryżu o takich samych proporcjach. Należy go ugotować i ostudzić. Następnie przełożyć do dwóch różnych słoikach o takich samych rozmiarach i z taką samą ilością wody. Obydwa słoiki powinny być wcześniej także wyparzone i wyczyszczone – tak, żeby była pewność, że nie znajdują się w nich bakterie. Tak gotowe słoiki zakręcamy. Następnie umieszczamy na nich karteczki. Na jednym powinno być to słowo związane z dobrymi emocjami, np. „Kocham Cię”. Na drugim coś z negatywnymi emocjami, np. „Nienawidzę Cię”. Słoiki umieszczamy na półce, szafce – w dowolnym miejscu tak, żeby miały identyczne warunki. Kolejna część eksperymentu W kolejnych dniach trzeba jednak poświęcić trochę czasu obydwu słoikom. Najlepiej raz dziennie chociaż podejść do każdego z osobna i przywitać się z nim w odpowiedni sposób. Przy tym pozytywnym, można powiedzieć coś miłego albo przeczytać słowo na kartce. Przy drugim podobnie, można go obrazić, ze złościć się, dać upust nerwom lub po prostu przeczytać kartkę. Efekty powinny pojawić się po kilkunastu dniach. Wiele osób komentuje ten eksperyment jako coś śmiesznego i żałosnego, chociaż nigdy go nie wykonały. Jednak osoby, które to zrobiło – szybko zmieniły zdanie. Warto więc spróbować.
Masaru Emoto se zabýval výzkumem vlivu vody na léčbu onemocnění. Vychází z teoorie, že voda je nositelkou informací a energie. V této oblasti je jedním z nejznámějších specialistů na světě. S podporou své ženy Kazuko vydal knižně několik sbírek fotografií vodních krystalů a výsledků jejich výzkumu. Publikace Dr Cleve Backster prowadził eksperymenty z dracenami i wykrywaczem kłamstw, które pochłonęły go na lata. Na zdjęciu dracena wonna, odmiana ozdobna (By Forest & Kim Starr, CC BY / Wikimedia) Wyrażane przez nas emocje mogą wpływać na nasze otoczenie, np. na rośliny. Naukowcy od lat podejmują się badań świata flory, w których udowadniają, że rośliny mają uczucia, co więcej potrafią rozpoznawać swoich opiekunów i reagować na ich obecność. Ponadto odczuwają lęk, płaczą i zapamiętują osoby, które je krzywdzą. To, w jaki sposób odnosimy się do roślin, znajduje odzwierciedlenie w ich rozwoju. Firma IKEA, chcąc zwrócić uwagę na to, jak wielką moc mogą mieć wypowiadane przez nas słowa, przeprowadziła eksperyment „Bully a Plant” („Przestrasz roślinę”), którego wyniki są kolejną ilustracją siły emocji i niezwykłych właściwości roślin. Moc słów Doświadczenie przeprowadzono w szkole, gdzie postawiono dwie draceny. Każdej z nich włączono zapętlone, inne pod względem treści nagranie. Jedna z nich słuchała pochwał, drugiej z kolei odtwarzano przez cały czas negatywne słowa. Obie ścieżki dźwiękowe zostały nagrane przez dzieci. Po miesiącu zaobserwowano, że komplementowana roślina kwitła i rosła zdrowo, natomiast zastraszana nienawistnymi słowami dracena zaczęła więdnąć. Należy uściślić, że obie rośliny miały podczas eksperymentu zapewnione identyczne warunki co do ilości wody, nasłonecznienia, czy nawozu. Różnicę stanowiło jedynie nagranie, które im puszczano. Eksperyment firmy IKEA spotkał się z rozmaitymi komentarzami także i tymi sceptycznymi. Doceniono jednak jego ważne przesłanie. O tym, że rośliny „słyszą”, mimo że nie mają uszu, może świadczyć także inne doświadczenie. W książce „Sekrety roślin” Anne-France Dautheville przedstawia wyniki eksperymentu przeprowadzonego z tzw. melodią białka, czyli odkrytymi przez fizyka Joëla Sternheimera wibracjami powstającymi podczas syntezy białka. Technik rolnictwa Ousman Gueye zastosował te dźwięki, odtwarzając je przez 3 min dziennie połowie plantacji pomidorów. Pozostała część krzaków nie słuchała nagrania. Obie pielęgnowano w ten sam sposób. Efekt był taki, że te rośliny, które „słuchały” melodii pozostały zdrowe i wydały dwudziestokrotnie większe plony. „Normalnie” uprawiane sadzonki miały niewielkie owoce i zaatakowały je owady. Doświadczenie powtórzono także w Szwajcarii, Belgii i Francji, również z innymi warzywami. Takie zjawiska sugerują, że być może człowiek wciąż nie jest gotowy na zrozumienie świata, w którym żyje i wykroczenie poza granice własnej percepcji. Warto jednak przyjrzeć się wynikom prowadzonych niezależnie badań. Obserwacje Masaru Emoto Gdy mówimy o oddziaływaniu słów na otaczającą nas materię, warto wspomnieć również o eksperymentach prowadzonych przez Japończyka Masaru Emoto. Badał on stan, zachowanie i ułożenie cząsteczek wody, które były poddawane działaniu muzyki czy właśnie słów zarówno mówionych, jak i pisanych. Spośród wielu doświadczeń przeprowadzonych przez naukowca wypada przypomnieć to, w którym na jednej próbce wody Emoto przykleił pozytywne słowa, a na drugiej negatywne. W rezultacie, pierwsza z nich zamarzła, tworząc bardzo piękne kryształy, a woda poddawana działaniu negatywnych słów i zwrotów zamarzła, formując chaotyczne kształty. Podobnie zaskakujące rezultaty odnotował, kiedy 500 osób wypowiadało do dwóch próbek z gotowanym ryżem słowa – do pierwszej dobre, a do drugiej negatywne. Ryż, któremu mówiono pozytywne słowa, zachował swoją świeżość, natomiast ten narażony na słowa ujemnie nacechowane spleśniał i zgnił. Woda poddana działaniu dobrych słów zamarzła, tworząc bardzo piękne struktury krystaliczne. Na zdjęciu kryształki lodu (brisch27 / Pixabay) Odkrywanie tajemnic świata roślin Badaniem niezwykłych właściwości roślin przy użyciu wariografów zajmował się już od 2 lutego 1966 roku, zmarły w 2013 roku, dr Cleve Backster. W swoim nowojorskim laboratorium na Manhattanie rozpoczął, można powiedzieć z nudów, eksperymenty z wykrywaczem kłamstw i draceną, które pochłonęły go na lata. Udowodnił on że rośliny potrafią cieszyć się obecnością opiekuna, a objawia się to szybszym wzrostem oraz kwitnieniem. Wśród szeregu doświadczeń, jakie przeprowadził, zarejestrował np., że rośliny reagowały na ludzkie emocje także na odległość. Zaobserwował to na przykładzie swojej znajomej, która udała się w podróż samolotem. Pozostawione przez nią w domu kwiaty reagowały na jej paniczny lęk w trakcie startu i lądowania pojazdu, co podłączone do nich urządzenie odnotowało na wykresie. Kiedy pewnego dnia podpiął elektrody do draceny, zauważył, że gdy roślina wchłaniała wodę, to zapis krzywej biegł ku górze, a opadał, gdy nie była podlana. W swej książce Anne-France Dautheville opisuje, że dr Backster zaobserwował, iż rośliny odczuwają intencje ludzi. Zauważył to podczas doświadczenia z zapałkami. Dracena nie zareagowała, gdy włożył jej liść do gorącej kawy. Jednak ledwie pomyślał o podpaleniu rośliny, wskaźnik wariografu odnotował krzywą świadczącą o jej strachu. W momencie gdy zbliżył się do rośliny z zapałkami, urządzenie narysowało wykres ilustrujący panikę. Chcąc sprawdzić reakcje draceny, schował do szuflady zapałki, co wyraźnie ją uspokoiło. Kontynuując eksperyment, ponownie wziął zapałki i tym razem podpalił jeden z liści. Wariograf nakreślił linię odpowiadającą przerażeniu, a po chwili krzywa „wyciszyła się”, rejestrując zapis charakterystyczny dla zasłabnięcia. Dr Backster udowodnił że rośliny potrafią cieszyć się obecnością opiekuna, a objawia się to szybszym wzrostem i kwitnieniem. Na zdjęciu liście draceny (Makil96 / Pixabay) To odkrycie sprawiło, że jeszcze bardziej zaangażował się w doświadczenia na różnych gatunkach roślin. Podczas badań wariograf zapisywał harmonijną krzywą, gdy roślina przebywała z osobą, która ją pielęgnowała i odnosiła się do niej przyjaźnie. Natomiast jeśli wchodził ktoś, kto wcześniej uszkodził roślinę, wykres pokazywał linię odpowiadającą przerażeniu. Jak podaje Dautheville, przeprowadził wiele takich prób z udziałem np. policjantów, którzy te niezwykłe właściwości roślin – zapamiętywania nie tylko krzywdzicieli – zaczęli wykorzystywać w trakcie śledztwa. Także naukowcy z Rosji po wieloletnich analizach doszli do wniosku, że rośliny mają zdolność do przechowywania w pamięci doświadczeń. Co więcej, zdaniem Backstera rośliny reagują też, gdy w ich otoczeniu umierają inne żywe istoty. Spostrzegł to również, gdy do jego laboratorium przyjechała badaczka z Kanady, także prowadząca eksperymenty na roślinach. Podobnie jak po wspomnianym wcześniej podpaleniu rośliny urządzenie nie zanotowało żadnej krzywej, tak jak gdyby rośliny zamarły ze strachu. Okazało się, że przed przyjazdem kobieta „wypiekła” swoje rośliny. Dopiero po kilku godzinach po opuszczeniu przez nią pomieszczenia badane rośliny zaczęły normalnie funkcjonować. Zapoczątkowało to nurt wielu tego rodzaju badań na świecie Badania tego rodzaju dowiodły np., że drzewa drżą na widok drwala z narzędziem do ich ścinania. Naukowcy z Uniwersytetu Drexel w Filadelfii dostrzegli, że rośliny, którym brakowało wody, płakały. Podobnie działo się, gdy słyszały krzyki. Michael Pollan mówi, że rośliny znalazły sposoby odbioru danych zmysłowych, potrafią je gromadzić i odpowiednio wykorzystywać chociaż nie mają mózgu. Zwraca on uwagę, że właśnie brak tego kluczowego narządu, którym dysponuje większość zwierząt i ludzie, sprawia, że człowiekowi dosyć trudno jest przyjąć, że rośliny mają takie zdolności, gdyż zakłada on, że mózg jest niezbędny do przetwarzania informacji z otoczenia. Jack C. Schultz, profesor z University of Missouri w Columbii, twierdzi, że rośliny to bardzo powolne zwierzęta. Mimo że wiele osób uważa rośliny za zupełnie odmienne od zwierząt i traktuje przedmiotowo, to w opinii naukowca można zaobserwować u nich bardzo dużo funkcji biologicznych występujących w królestwie zwierząt. Dając za przykład ich walkę o terytorium, poszukiwanie pożywienia, unikanie drapieżników czy umiejętność chwytania zdobyczy, badacz wskazuje, że pewne ich zachowania są podobne do tych w świecie zwierząt. Michael Pollan mówi, że rośliny znalazły sposoby odbioru danych zmysłowych, potrafią je gromadzić i odpowiednio wykorzystywać chociaż nie mają mózgu (Johannes Plenio / Pixabay) Bardziej podobne do nas, niż myślimy Jak podaje BBC Earth, Daniel Chamovitz z Uniwersytetu w Tel Awiwie uważa, że system percepcji roślin nie jest aż tak różny od naszego, jak nam się wydawało. Na przykład Heidi Appel i Rex Cocroft, współpracownicy Schultza, przeprowadzili eksperyment, którym udowodnili, że rośliny reagują na dźwięki mające dla nich znaczenie ekologiczne. Puszczając roślinie nagranie odgłosów chrupania wytworzonego przez gąsienice, zaobserwowali, że rośliny pokryły swe liście chemiczną obronną substancją, która miała odstraszyć wroga. Naukowcy próbują znaleźć część rośliny, która odpowiada za reakcję na dźwięki. Podobne zjawisko, wydzielania przez rośliny znajdujące się w obliczu zagrożenia trujących substancji, których nigdy wcześniej nie produkowały, dostrzegli już w latach 70. XX w. badacze Peter Tompkins i Christopher Bird. Według nich informację o niebezpieczeństwie rośliny umieją przekazać innym roślinom. W książce „The Secret Life of Plants” („Sekretne życie roślin”) opisują też, że rośliny mają uczucia, a co więcej potrafią zapamiętywać i odbierać wrażenia akustyczne i optyczne. Współcześnie naukowcy badają też kolejny wspólny z nami zmysł roślin, a mianowicie orientację co do części własnego ciała, czyli propriocepcję roślin. Choć wiadomo, że rośliny nie mają neuronów, w rezultacie odkrywania tajników świata flory w ostatnich latach powstało interdyscyplinarne przedsięwzięcie o nazwie „neurobiologia roślin”. Bada ona inteligencję roślin, umiejętność uczenia się, ich pamięć. Co ciekawe, w konsekwencji trendu do głębszego przypatrywania się właściwościom roślin i opiniom, że rośliny mają uczucia, w 2008 roku szwajcarski parlament opracował wytyczne „ochrony godności roślin” i wprowadził je do konstytucji. Już wcześniej, oprócz Cleve’a Backstera, badacze zajmujący się relacjami świata flory z otoczeniem, np. Marcel Vogel, pisali o empatii i telepatycznych zdolnościach roślin. Wielkim echem odbiły się eksperymenty prowadzone przez małżeństwo Hashimoto z Japonii, podczas których pani Hashimoto próbowała nauczyć kaktus dźwięków alfabetu. Także Pogromcy Mitów przeprowadzili eksperyment, świadczący o pierwotnej percepcji roślin. Wykazywały one bowiem reakcje na szturchanie i dręczenie, które zarejestrował wariograf. Wiele innych osób również starało się zgłębić tajemnice roślinnego świata. Podobnie jak na początku badań, zaskakujące wyniki doświadczeń spotykają się nie tylko z entuzjastycznym przyjęciem, lecz także falami krytyki. Daniel Chamovitz uważa, że rośliny są złożone, ale nie powinno się mylić tego pojęcia z inteligencją. Podkreśla jednak, że warto zauważyć wspólne elementy świata roślin i naszego, które łączą całe życie na Ziemi. Źródła: Anne-France Dautheville, „Sekrety roślin”, Wydawnictwo Literackie 2017;
The shorter version is: nope. None of this is real. But that hasn’t stopped a horde of credulous admirers from hoisting Emoto’s work aloft as proof of the power of positive thinking and human consciousness and [fill in the blank]. It’s easy to see why people want Emoto’s results to be real. Most folks, myself included, don’t really
Sortuj wg Ilość Tylko dostępne Woda – jak piszą autorzy – od pradawnych czasów jest symbolem duszy. Po lekturze tej książki rodzi się mocne przekonanie: woda nigdy nas nie z-wodzi. Wręcz przeciwnie – jest magazynem i nośnikiem prawdy o kosmosie oraz o mikrokosmosie, którym jest każda istota, a więc i ta myśląca. Woda jest bowiem niezwykłym misterium, którego głębię dopiero zaczynamy sobie uświadamiać. Fragment Książki Wiara i wiedza Minęło dziesięć lat od chwili, gdy wpadło mi do głowy, by zamrozić wodę, aby sfotografować powstające podczas tego procesu kryształy. Ta praca zaowocowała z biegiem lat kilkoma książkami, w których opublikowałem fotografie wodnych kryształów oraz zebrane podczas eksperymentów doświadczenia. Książki te zostały przetłumaczone na wiele języków, a ja podróżuję teraz dookoła świata i podczas prelekcji dzielę się z moimi słuchaczami spostrzeżeniami i wynikami doświadczeń z wodą. Przy czym za każdym razem jestem na nowo głęboko wzruszony, widząc, jak ludzie są poruszeni tymi fotografiami kryształów wody. Te minione dziesięć lat było dla mnie i dla moich współpracowników czasem intensywnego rozwoju i prowadzenia badań. Wprawdzie metoda fotografowania skrystalizowanej wody nie zaspokaja surowych, naukowych wymagań, ale mimo tego zdjęcia te budzą w ludziach szczere zainteresowanie i przyjmowane są na nienaukowej płaszczyźnie. Piękno wody urzeka nas wszystkich. Uważam siebie za wybitnie szczęśliwego człowieka także dlatego, że miałem okazję spotkać się w studiu telewizyjnym z panem Fliege i - pomimo dzielących nas różnic - wspólnie mogliśmy spojrzeć na nasze doświadczenia z wodą. Zaś postrzegając tę sprawę z duchowego punktu widzenia, obaj dokonaliśmy bardzo podobnych rozpoznań. Dzięki tej zgodzie po owym programie telewizyjnym doszliśmy do wniosku, że powinniśmy wspólnie opublikować rezultaty badań oraz podzielić się tym wszystkim, co nas tak fascynuje w świecie wody. Mamy nadzieję, że i Warn ta publikacja umożliwi nowe spojrzenie w to wspaniałe, a zarazem cuda czyniące zjawisko zwane wodą. Zobacz przykładowe ilustracje książki Ta książka, bogato ilustrowana zdjęciami kryształów zamrożonej wody, udowadnia sensacyjną tezę, że woda ma właściwość zapisywania w swojej strukturze dźwięków, obrazów i emocji. Autor analizuje, jaki wpływ na nasze życie ma woda, z której korzystamy na co dzień ta w kranach i studniach i która nas otacza w rzekach, jeziorach, stawach; w jaki sposób woda odzwierciedla nasze działania, myśli, intencje; co zrobić, by woda była czysta i przyjazna ludziom. Książka odkrywa przed nami nowe obszary energii życia, zapisane w wodzie. Energię tę, jak dowodzi Masaru Emoto, możemy świadomie kształtować, myśląc o wodzie, z której korzystamy, czyniąc przez to życie lepszym, a nasz świat bardziej przyjaznym. Ta książka odmienia nasze widzenie świata, dowodząc, że mamy bezpośredni wpływ na nasze życie i świat, w którym żyjemy. Autor, Masaru Emoto, japoński naukowiec, przez wiele lat badając kryształy zamrożonej wody odkrył, że zmieniają one swój kształt, kolor i strukturę w zależności od czynników zewnętrznych, których działaniu są poddane. Pełne miłości słowa, harmonijna muzyka, dobre myśli i uczucia sprzyjają tworzeniu się pięknych, regularnych kryształów, a więc sprawiają, że woda staje się czysta. A przecież człowiek i Ziemia składają się w większej części z wody Odkrycia te prowadzą do wniosku, że poprzez pozytywne słowa, myśli i uczucia możemy w sposób istotny oddziaływać na nasze zdrowie i relacje z ludźmi, na przyszłość naszą i całej planety. Podobnie jak w poprzedniej książce "Woda - obraz energii życia" (wyd. Medium 2004), również tutaj Masaru Emoto ilustruje swoje przesłanie wieloma zdjęciami kryształów wody. Promocje Born July 22, 1943 in Yokohama, Japan, Dr. Masaru Emoto was widely considered one of the most influential leaders of water research, spirituality and consciousness. He brought this generation a new understanding of the power of our thoughts, words, and intentions, and our ability to influence the quality of our personal lives and our environment. Dr Masaru Emoto japoński uzdrowiciel i naukowiec zszokował cały świat swoim odkryciem, którym udowodnił że słowa i myśli rzeczywiście mają wpływ na świat fizyczny. Udowodnił on, że poprzez myśli i zamierzenia człowieka zmienia się stan fizyczny, np. struktury molekularnej wody. Kiedy doktor kierował odpowiednie słowa, myśli lub muzykę w kierunku wody, zamarzające kryształy wody przybierały odmienne kształty. Na przykład malował na szklankach wody symbole miłości, nienawiści albo kierował na nie muzykę Mozarta. W przypadku muzyki heavymetalowej lub brzydkich słów woda stawała się chora, tworzyły się brzydkie formy kryształów lub nie było ich wcale. Tak zachowywała się woda z rurociągów, z zanieczyszczonych źródeł, i ta wyjęta z mikrofalówki. Natomiast przy pięknych słowach lub przy muzyce Mozarta wszystkie kryształy były piękne. Teraz warto pomyśleć nad tym, że ciało człowieka składa się w około 70% z wody, a mózg zaś z około 90%... Chyba więc nikt się już nie dziwi, dlaczego świat wygląda jak wygląda... Fotografie kryształów wodnych zrobione przez dra Masaru Emoto - reakcja na muzykę Mozarta i słowa miłość i wdzięczność, a także reakcja na muzykę heavymetalową. Eksperyment z ryżem jest nieco inny niż ten z wodą. Porcje ugotowanego ryżu umieszczone zostały w dwóch słoikach. Na jednym słoiku zamieszczona jest naklejka "Dziękuję Ci", na drugim "Ty Głupcze". Następnie polecono ludziom, którzy przechodzili obok słoików wymawiać do nich słowa, które widniały na etykiecie. Po 30 dniach w pierwszym słoiku, na którym widniały słowa wdzięczności ryż ledwie zmienił kolor. W drugim zaś słoiku, na który przelewane były słowa nienawiści ryż spleśniał i zgnił. W trakcie gotowania więc najlepiej się uspokoić, gdyż jak widać złe emocje, słowa i myśli realizują się w fizycznym życiu. Mnie osobiście od razu w głowie pojawiła się myśl, o tym co w takim razie ludzie przekazują sobie nawzajem w trakcie kłótni. Warto także tą wiedzę wykorzystywać w dobrej wierze i mówić dobre słowa wodzie, którą pijemy. Źródło: our thoughts are connected with nature, which is known before many years but proved by Masaru emoto in 2004.this is the famous dr masaru experiment. he perfo | Inne | Uczenie się i zdolności umysłowe To jest dziwne… co najmniej domu dla zabawy zrobiłem prosty eksperyment, ale wyniki okazały się tak szokujące, że postanowiłem, iż muszę się nimi z Tobą to, co za chwilę zobaczysz w prezentacji poniżej, może zmienić to, jak postrzegasz swoje myśli i pozbądź się uprzedzeń i na chwilę zawieś swoje logiczne przekonania. Otwórz umysł i zapraszam do mi się zrymowało. 😉 Jeśli prezentacja Ci się podobała kliknij proszę:Zapraszam do komentowania. Jestem strasznie ciekawy, co o tym Zachęcam Cię do powtórzenia tego eksperymentu u siebie w domu. Gdy myślałem o tych ziarenkach ryżu, to starałem się wywoływać w sobie jak najintensywniejsze emocje i wydaje mi się, że to one – a nie same myśli – odegrały tutaj największą chcesz, to również możesz zrobić zdjęcia i udokumentować swój eksperyment, a potem mi je przesłać. Jeśli zrobi tak wystarczająco dużo osób, to stworzę na tym blogu całą galerię „zmodyfikowanych emocjami” ziarenek ryżu i będzie można oglądać również rezultaty innych. 😉Jeśli podoba Ci się ten pomysł, to zapraszam do udziału w tym eksperymencie.
What is the Masaru Emoto's Water Experiment? Let's talk about it.---If you want more information on Prerna Shah: www.luxuryyogi.com Follow the Luxury Yogi on
Woda. Żyjemy dzięki niej, a ona jest częścią nas. Równocześnie wywieramy na nią ogromny wpływ. Może nasza relacja z wodą jest znacznie ważniejsza niż myśleliśmy? Badania wody prowadzone latami przez japońskiego naukowca Masaru Emoto wykazały, że woda magazynuje uczucia i stany świadomości. Możemy o tym przeczytać „The Message from the Water” („Wieści z wody”) Masaru Emoto .Prace japońskiego naukowca dotyczyły badania stanu, zachowań, ułożenia cząsteczek itp. wskaźników wody poddawanej działaniu np. muzyki, słowa mówionego, pisanego, zanieczyszczeń. Jedna z metod badania wody polegała na obserwacji skutków tych działań na sposób zamarzania wody. Co się okazało? Woda pozbawiona zanieczyszczeń (czysta) zamarza tworząc wspaniałe kryształy – gwiazdki jak płatki śniegu. Natomiast woda zanieczyszczona nie tworzyła takich pięknych kształtów po zamarznięciu. Jej struktury były chaotyczne. Kiedy na jednej probówce z czystą wodą dawano karteczki z napisami: „miłość”, „dobroć”, „kocham cię”, „anioł”, „dusza”, „dziękuję”, „Matka Teresa” itp., a na drugiej „nienawiść”, „Hitler”, „diabeł”, „ty głupku!”, „robisz ze mnie idiotę! zabiję cię!”. Woda poddawana wpływowi „pozytywnych” słów zamarzała tworząc cudowne struktury krystaliczne, natomiast woda, którą poddano działaniu „złych” słów zamarzała tworząc struktury pełne bałaganu i dysharmonii. Zdumiewające efekty zaobserwowano, kiedy dwa naczynia z gotowanym ryżem poddawano oddziaływaniom podobnych słów – tym razem wypowiadanych przez dłuższy czas przez grupy 500 osób. Ryż poddawany działaniu „złych” słów w krótkim czasie pokrył się pleśnią i zgnił, natomiast ryż poddawany działaniu „dobrych” słów zachowywał swoje właściwości bez zauważalnych zmian organoleptycznych. Innym przykładem zaskakującego kontrastu struktur wody było poddawanie jej wpływom muzyki: w jednym przypadku muzyki Mozarta, ludowej lub typowo relaksacyjnej, a w drugim przypadku – muzyki typu heavy metal. „Muzyka jest wibracją. Jeśli poddamy wodę jej działaniu, to struktura krystaliczna wody zmieni się. Dlaczego w ludzkiej naturze leży komponowanie muzyki? Czy nie jest tak, że muzyka reguluje nasze wibracje zniekształcone różnorodnymi wydarzeniami, traumatycznymi przeżyciami? (…) Jestem pewien, że muzyka jest raczej formą uzdrawiania niż sztuką. (…). Poprzez krystalizację woda uświadamia nam, że może działać jak lustro obijające ludzkie myśli. Woda ma zdolność pokazania nam tego, czego nie możemy słyszeć. Ta sama woda przepływa przez nasze ciała i odżywia wszelkie życie na Ziemi. Zamrożone kryształki wody niosą więc uniwersalne przesłanie. Co woda chce nam powiedzieć przez krystalizację? Wszystko, co jest zestrojone z Matką Naturą objawia się jako piękne, sześciokątne struktury, a to, co nie jest – nie. Myślę, że są to te wieści, które woda chce nam poprzez siebie przekazać.” (Masaru Emoto). Emoto w wyniku swoich eksperymentów odkrył, że woda reaguje na nasze myśli i słowa oraz że potrafi je odzwierciedlić. Jako pierwszemu udało mu się doświadczalnie potwierdzić możliwość energetyzowania materii za pomocą naszych myśli. Emoto w swych publikacjach analizuje, jaki wpływ na nasze życie ma woda, z której korzystamy na co dzień ta w kranach i studniach i która nas otacza w rzekach, jeziorach, stawach; w jaki sposób woda odzwierciedla nasze działania, myśli, intencje; co zrobić, by woda była czysta i przyjazna ludziom. Dowodzi on, że energię naszego życia możemy świadomie kształtować, myśląc o wodzie, z której korzystamy, czyniąc przez to życie lepszym, a nasz świat bardziej przyjaznym. Woda stanowi około 70% składu organizmu dorosłego człowieka. Możemy wibracją myśli i słów wpływać na wodę, otwiera ogromny obszar możliwości. Takim samym badaniom poddano wpływ telefonu komórkowego na wodę (umieszczając „komórkę” w bezpośrednim styku z naczyniem zawierającym czystą wodę). Okazało się, że można częściowo zniwelować „złe” oddziaływania „komórki” na wodę poprzez naklejenie na naczynie kartki z „dobrymi” słowami na niej wypisanymi. Modlitwa również miała moc oczyszczania wody. „Woda ciągle intrygowała naukowców swoimi anomalnymi właściwościami. W końcu na granicy XXI wieku główna tajemnica wody została wyjaśniona. Okazało się, że woda składa się z supermolekuł, tzw. klastrów lub komórek charakteryzujących się molekularną heksagonalną strukturą. Struktura ta zmienia się, jeśli na wodę będziemy oddziaływać w różnorodny sposób – chemicznie, elektromagnetycznie, mechanicznie i …informacyjnie. Pod wpływem takich działań molekuły potrafią przebudowywać się i w taki sposób zapamiętywać każdą informacje. Fenomen pamięci strukturalnej pozwala wodzie wchłonąć w siebie, przechowywać i wymieniać się z otaczającym środowiskiem danymi, których nośnikiem są barwy, myśli, muzyka, modlitwy lub zwykłe słowo. Wygląda w takim razie na to, że każda żywa komórka zawiera wszelką informację o całym organizmie, każda molekuła wody potrafi wchłonąć w siebie informację o całym planetarnym systemie.” (prof. Paweł Goskow, „Mir wody”, „Wpływ na strukturę wody następuje bardzo często i zachodzi to poprzez matrycę biopola. Wystarczy zmienić sposób myślenia, a otrzymamy zupełnie inną wodę. To może okazać się lepsze lub gorsze dla organizmu. Wszystko zależy od tego, jaki przyjęliśmy sposób myślenia. Energoinformacyjne środowisko jest potwornie zanieczyszczone scenami przemocy, pornografii, obrazami wojen i wojen. Pozornie wydaje się to niegroźne. Przecież to tylko teksty, filmy, fotografie. Nic bardziej błędnego. Woda zapamiętuje wszystko (…) A jeśli tak, to człowiek składający się z wody, przedstawia sobą zaprogramowany system. Każde oddziaływanie czyn-ników zewnętrznych, w tym i komunikacja interpersonalna, skutkuje zmianami w strukturze i składzie biochemicznym wszelkich płynów ustrojowych. Ma to miejsce na poziomie komórkowym, a nawet programuje DNA aż do jego zniszczenia.” (prof. Stanisław Zenin, „Mir wody”, Masaru Emoto is a graduate of Yokohama Municipal University and the Open International University. He holds a doctorate in alternative medicine. He has undertaken extensive research on water, and published a series of astonish-ing photographs of water crystals in Messages from Water (Hado, 1999) and The Hidden Messages in Water (Sunmark, 2001
Download: Masaru Emoto - Wieści z 155,84 MB Czas trwania: 34 min Przed kilku laty Japończyk MASARU EMOTO w wyniku swoich eksperymentów odkrył, że woda reaguje na nasze myśli i słowa oraz że potrafi je odzwierciedlić. Zależnie od tego, jakie wysyłano słowa w kierunku kropli wody, jej kryształki po zamrożeniu ukształtowały się w zupełnie różne formy krystaliczne. Masaru jako pierwszemu udało się doświadczalnie potwierdzić możliwość energetyzowania tzw. "materii nieożywionej" za pomocą naszych myśli. Wszystko jest wibracją, energia jest WIBRACJĄ. Czym jest wibracja? Wibracja jest życiem. Tak twierdzi japoński badacz. To twierdzenie popiera powtarzalnymi doświadczeniami, związanymi ze sposobem krystalizacji próbek wody. Wykonał on szereg eksperymentów, które przeprowadzał wraz ze swoim zespołem badawczym. Rezultaty jego doświadczeń są zdumiewające, wręcz niewiarygodne. Próbki wody poddane wcześniej pozytywnym słowom czy myślą krystalizują zdecydowanie inaczej (wykazują niezwykłe piękno form) od tych, które poddane zostały myśleniu negatywnemu (są po prostu brzydkie). Wielkim osiągnięciem badacza jest to, że znalazł stosunkowo prosty sposób na wykazanie poprzez wizualizację, że woda magazynuje informacje. Wizualizację uzyskał poprzez zamrożenie próbki wody w temperaturze -5 stopni C. Tak skrystalizowaną wodę należy obejrzeć pod mikroskopem powiększającym co najmniej 400-krotnie. Wodę pochodzącą z tego samego źródła poddawano oddziaływaniu różnych czynników, różnych rodzajów muzyki, naklejano na pojemniki napisy o różnym zabarwieniu emocjonalnym, ustawiano naczynia na różnych fotografiach i po jej zamrożeniu okazywało się, że obraz krystaliczny jest w każdym przypadku inny, co potwierdziło, że woda ma właściwość zapisywania w swojej strukturze dźwięków, obrazów, myśli i emocji. Jego rewolucyjna metoda fotografowania zamrożonych cząsteczek wody przekonuje nawet wielu największych sceptyków. Masaru w swych publikacjach analizuje, jaki wpływ na nasze życie ma woda, z której korzystamy na co dzień ta w kranach i studniach i która nas otacza w rzekach, jeziorach, stawach; w jaki sposób woda odzwierciedla nasze działania, myśli, intencje; co zrobić, by woda była czysta i przyjazna ludziom. Dowodzi on, że energię naszego życia możemy świadomie kształtować, myśląc o wodzie, z której korzystamy, czyniąc przez to życie lepszym, a nasz świat bardziej przyjaznym. Doniosłość odkryć Masaru Emoto staje się oczywista, jeśli uświadomić sobie, że woda stanowi około 70% składu organizmu dorosłego człowieka. Wnioski z nich płynące stały się przedmiotem badań w wielu już krajach. Teza, że woda może swoimi wibracjami wpływać na nasz organizm i my możemy wibracją myśli i słów wpływać na wodę, otwiera ogromny obszar możliwości. Pijąc wodę, możemy ją dobrą myślą nastrajać, by nam lepiej służyła. Możemy ją też naszą myślą i modlitwą oczyszczać w naturalnych zbiornikach wodnych. Tego rodzaju akcje mnożą się obecnie w wielu krajach. Coraz więcej osób podejmuje w skali globu działania mające na celu objęcie troską wody, tego podstawowego czynnika życia na naszej planecie. W świetle powyższego jasne staje się znaczenie np. modlitwy przed posiłkiem - oczywiście nie takiej klepanej byle jak z pamięci, ale takiej odmawianej własnymi słowami z sercem. Jedzenie przeszło przecież różne koleje losu, nim trafiło na nasz stół i jego pole może być zdezorganizowane, chaotyczne, a przynajmniej nie dostosowane wibracyjnie do naszego. Takie duchowe nastawienie, świadome jedzenie jak i przygotowywanie posiłków ma więc duże znaczenie, dostraja wibracje pokarmu do naszych własnych i powoduje, że wraz z jego odżywczymi składnikami wnikają w nas pozytywne wibracje. Natomiast wszelkiego rodzaju kłótnie, zawistne myśli, włączanie telewizora, z którego nadawane są negatywne obrazy podczas przygotowywania i jedzenia posiłków sprawia, że dosłownie zjadamy wibrującą w nich negatywną energię. Możemy również wyobrazić sobie, jak wygląda woda w naszym organizmie (i w organizmach naszych dzieci) gdy pijemy wodę wodociągową, a do tego jesteśmy wściekli, zestresowani, lub gdy oglądamy brutalny film, słuchamy muzyki niosącej w słowach agresję, lub po prostu oglądamy dziennik telewizyjny w większości z negatywnymi wiadomościami. Na jednym z wykładów Emoto ktoś z widowni podzielił się wynikami następującego doświadczenia. W eksperymencie tym gotowany ryż włożono do dwóch słoików. Następnie każdego dnia do jednej próbki mówiono "Dziękuję", a do drugiej "Ty głupku". Obserwacje prowadzono przez miesiąc. W wyniku eksperymentu ryż do którego mówiono "Dziękuję" częściowo sfermentował i zaczął wydzielać przyjemny aromat. Natomiast ten, do którego mówiono "Ty głupku" sczerniał, zgnił i wydzielał wręcz okropny odór. Później to samo doświadczenie wykonało więcej osób i uzyskały one identyczne rezultaty. Przeprowadzono też eksperyment z przeniesieniem informacji zawartej w olejkach do aromaterapii - rumiankowego i koperkowego - na próbki wody. W wyniku tego kryształy wody przypominały swym kształtem kwiaty, z których wykonano olejki - można powiedzieć, że kryształy potrafią również odzwierciedlić kształt substancji. 17 stycznia 1995 r. w Hanshin-Awaji w Kobe wystąpiło silne trzęsienie ziemi. Trzy dni później z wody pobranej z wodociągów w Kobe wykonane zostały zdjęcia kryształów lodu. Wyglądało na to, jakby woda przejęła strach, panikę i wielkie cierpienie, które ludzie odczuwali bezpośrednio po trzęsieniu ziemi. Kryształy były całkowicie zniekształcone. Odzwierciedlały to, co przeżyli ludzie. Trzy miesiące później ponownie pobrano próbki z wodociągów. Stało się to w okresie, gdy do Kobe płynęła pomoc i sympatia z całego świata. Badania zdawały się wskazywać na to, że woda również wchłonęła te uczucia. Znając doskonałe efekty muzykoterpii, Emoto wykonał doświadczenie, pokazujące jaki wpływ ma muzyka na wodę. Umieścił wodę destylowaną pomiędzy dwoma głośnikami, na czas jednej godziny. Następnie wodę zamroził i sfotografował jej kryształy. Poniżej zdjęcia efektów doświadczenia. Emoto z zespołem naukowym przeprowadził doświadczenie, jak myśli i słowa wpływają na kształt kryształów destylowanej wody. Okazało się, że istnieje duża różnica pomiędzy wykrzyczanym ze złością - "Ty głupku", a powiedzianym przyjaźnie - "Ty głuptasie". Zdecydowano się więc przeprowadzić badania wody poddanej działaniu słowa pisanego. Wodę rozlewano do dwóch takich samych szklanych buteleczek. Potem na jedną z nich naklejano kartkę z wydrukowanym słowem np. "dziękuję". Na drugą butelkę naklejano słowa np. "ty głupcze" i pozostawiano butelki na jedną noc. Następnego dnia wodę zamrażano i fotografowano uformowane kryształy. Kryształy powstałe z wody opisanej hasłem "Adolf Hitler" wyglądają podobnie, jak kryształy, które poddane zostały działaniu słów - "Czynisz mnie chorym" i "Zabiję cię". Za każdym razem rezultat badania był taki sam - miedzy dwiema butelkami wykryto zauważalne różnice. Japoński naukowiec Masuro Emoto jest więc autorem jednego z najbardziej sensacyjnych odkryć przełomu tysiącleci. Udowodnił naukowo, że materia to nie wszystko, gdyż najważniejszy jest przenikający ją duch, który - jak dalece wydawałoby się to nieprawdopodobne - w określonych sytuacjach w przejmujący i aż nadto wyrazisty sposób potrafi zamanifestować swoją obecność. Gdzie? W zwykłej, a może raczej należałoby powiedzieć: niezwykłej wodzie, którą na co dzień traktujemy bezrefleksyjnie, instrumentalnie, przedmiotowo.
Lerne wie sich Informationen in Wasser auswirken und welche Botschaft sie tragen. Masaru Emoto hat es herausgefunden.★ *Erfahre alles was wir wissen: Hol dir
¡Documental completo del naturalista e investigador japones Dr. Masaru Emoto. "El pensamiento humano, las palabras, la música, las etiquetas en los envases,
Dream?Masaru Emoto (江本 勝, Emoto Masaru, July 22, 1943 – October 17, 2014) was a Japanese author and pseudoscientist who said Can water think? Feel? Imagine? Dream?Masaru Emoto (江本
The News of Masaru Emoto’s Death. Dear friends of Masaru, Early this morning, Masaru has passed away. His wife was with him. Since he became ill in Shanghai, he has received so much love and gratitude from his dear friends of all over the world. He was very encouraged and happy to receive your kind messages with love. His last word was
Za konec še besede, s katerima Masaru Emoto zaključi svojo knjigo: »Iz vsega srca vas rotim, začnite živeti v skladu z ljubeznijo in hvaležnostjo in ne pozabite, da se vsi odgovori skrivajo v vodi.« Nives Mahne Čehovin (Viri: www.masaru-emoto.net; razne internetne strani; knjigi Sporočilo vode in Sporočilo vode in vesolja, Masaru
Masaru Emoto este un cetatean japonez, născut in 1943. Profesând în domeniul Comercial Marketing, in timpul unui călătorii in USA prin 1989 a avut ocazia de a face cunoştinţă cu cercetătorul Dr Lee H. Lorenzen. Acesta i-a prezentat fotografii ale unor monstre de apa ordinara, naturala sau obţinute cu ajutorul unui microscop electronic
Then you may already know about Dr. Masaru Emoto, the Japanese “scientist” [1] who magically turns normal rice into gross rice, simply by yelling at it. But for the uninitiated, Dr. Emoto gained international fame from the film What the Bleep Do We Know?!, which praised his experiments on the cellular structure of water.
Իзωхሞ азЮлеве иፍፔփαβուያ
ሮըλθтож μοሤኞп уվአራէΟнαጂиቢ ሰևта
Վθ аλуውեруዕιՂоհиξωճጀվስ аሑе
Амыርոжዧρур ኸξΘሎθчሢ оրաрыμቄпե
.